వీడు

"కుర్రవాడు ఆరడుగుల ఎత్తువాడు
అందగాడు అసాధ్యుడు
పెంకివాడు కొంటెవాడు
దైవం దెయ్యం లేదంటాడు
ఆకాశం వైపు చూస్తుంటాడు
అందుకోవాలని ఆశ పడతాడు
ప్రయత్నంతో పైకెగురుతాడు
ఓరచూపుకు కోరచూపు విసురుతాడు
అబద్దం అవమనం క్షమించడు
ఆలోచనలో మునిగితేలుతాడు
వెన్నెలల్లె నవ్వుతాడు
వాడిలోకమె వాడిదంటాడు"

నేను - 2

"ఎండాకాలం సాయంత్రం
వెన్నెల వర్షాన
పరుగులెట్టే ఏటిగట్టున
ప్రియురాలు ఇసుకతెన్నె ఒడిలో
పైర గాలితో సరసాలడుతూ
కోరికలను కలలుకంటూ
ఈలోకమే లేనట్టు
నేనే లోకమన్నట్టు నేను!"

కవి

"కలం కత్తి పట్టి
అక్షరాలతో యుద్ధం చేసి
పదాలను కలిపి ఖండించి
కాలాన్ని కరిగించి
కవిత్వం పుట్టించి
వీరుడనై కవినయ్యా"