Wednesday, January 14, 2009

బ్రతుకు

పరిగెత్తే కాలం 
పట్టుకోను పరుగులెట్టే  మనం
క్షణం తీరికలేని జీవితం
తియ్యటి కబుర్లకి 
చిలిపి అలకలకు 
విరబూసిన  నవ్వులకి
మొహం వాచివున్నాం 
తినే తిండి బ్రతకడానికి 
పీల్చే గాలీ బ్రతకడానికే 
దీనికి అంతమేపుడో?
ఈ పరుగులు   ఇక చాలని  
బ్రతుకు అనుబవిస్తూ ఆనందిస్తూ 
ఇక ఈ క్షణం నాది అని అనుభవించేదేప్పుడో?